zondag 25 februari 2007

Centenkwestie

Afgelopen week 2 berichten in de krant.
Topman (hoezo topman) Jan Bennink van Numico krijgt een beloning die kan oplopen tot 14 miljoen euro! En dat komt omdat, volgens een woorvoerder van het bedrijf, de meeste doelen zijn behaald. Hij heeft namelijk het bedrijf van de ondergang gered. En dat mag wel even beloond worden, zeg! Ik heb bewondering voor deze man. Hij heeft lef. Voor een bedankje, daar koop je niks voor, maar voor 14 miljoen wel.
Gewoon schaamteloos accepteren. Wat moet je anders. Het is tenslotte marktconform en in het buitenland doen ze het toch zo. Lekker puh.
Zou deze meneer Bennink ook de krant lezen? Misschien wel in zijn maxi guzzi (of hoe heet zoiets).
Het ander bericht ging over ziekenhuizen die kankerpatienten goedkope geneesmiddelen geven. Ze hebben niet de beste medicijnen gehad waarop ze medisch gezien recht hadden. Ook hier draait het om geld. Maar ach, bedrijven redden mag beloond worden, maar levens redden????
Mensen die dood gaan, daar koop je toch niets voor...
Mijnheer Bennink, ik wens u veel gezondheid toe, graai maar lekker. En misschien moeten jij en ik, als consument, dit soort bedrijven maar eens boycotten. Niks meer uit een potje kopen!
Bedrijven hebben dan wel het grote geld; consumenten hebben de macht!

donderdag 22 februari 2007

De heer Foppe had meegedaan aan de aktie waarbij het licht 5 minuten werd uitgedaan.Hij had alle lichten en apparaten uitgezet. In plaats van 5 minuten had de heer Foppe het 1 minuut langer volgehouden. Vanachter de gesloten gordijnen had hij stiekem naar buiten gekeken of er meer mensen met deze belangrijke actie hadden meegedaan. Het feit dat hij 1 minuut langer actie had gevoerd gaf hem een goed gevoel. Het gaf hem het gevoel van burgelijke ongehoorzaamheid. Hij had de overheid in deze extra minuut even laten zien waar hij als burger toe in staat was. Met een gerust hart was hij gaan slapen.
's-Nachts was hij badend in het zweet wakker geworden. Het lampje in de koelkast! Snel draaide hij een spaarlamp in de koelkast, wat overigens niet meeviel. Dat het koelkast lampje bij het sluiten van de deur uit zou gaan was natuurlijk een fabeltje!
De volgende ochtend liep hij met zijn boodschappen tas naar de winkel. Een tas vol met oude gloeilampen. Op een rustig ogenblik zocht hij de bak waarin hij de gloeilampen kon dumpen. Er stond wel een bak voor batterijen. Even wist hij zich geen raad. Ernaar vragen zou wel erg raar zijn. Het was tenslotte een landelijke actie, had de heer Foppe via de media vernomen. Snel liep de heer Foppe terug naar huis. In het kastje onder de trap, naast zijn noodkoffer voor atoombomaanvallen, stond nog een lege schoenendoos. Hij deponeerde daar alle gloeilampen. Altijd handig in geval van nood. Het zou vast stormlopen met die spaarlampen. Had hij in ieder gaval lampen in huis! En niet brandend gaan gloeilampen ook lang mee, bedacht de heer Foppe zich en ging een heerlijk kopje thee voor zichzelf zetten. Tevreden dacht hij na over zijn bijdrage aan het wereldklimaat.

woensdag 21 februari 2007

de vakantie foto's zijn klaar

Need I say more.........................

Prof. Dr. Ir. P.Akkermans

Professor Akkermans, onze vostin staat morgen met het nieuwe kabinet op het bordes. U staat er niet bij!?
Klopt! Maar ik ben wel beschikbaar!
Beschikbaar?
Ik ben er klaar voor. Het is mogelijk dat er een kans bestaat dat ik gebeld zou kunnen worden. Dat ik nu niet gevraagd ben zegt niets over de vraag of ik gevraagd ben! Mogelijk maak ik recht op de preventieve wachtgeld regeling.
De aanvraag ligt klaar. Ik wacht nog op een telefoontje. Dat ik nog niet gevraagd ben komt niet als een verrassing. Ik heb ook een ronde tafel met een snoeppot! Als het moet gaat de tafel mee. Maar ik wil dit gesprek graag afronden. Ik moet mijn voicemail afluisteren

ik moet hier ergens tussen staan...

vrijdag 2 februari 2007

De eerste dag van de rest van mijn leven

Na 50 jaar oorverdovende stilte is er vanaf vandaag StamPij! StamPij is de weblog van Erik Stam die vandaag de magische grens van 50 jaar heeft bereikt. Een grens die moeiteloos wordt gepasseerd om in een volledig nieuwe fase aan te komen. Een fase van bulderend verbaal geweld. Pure krachtpatserij en een mateloze gedrevenheid om eens flink StamPij te maken. Paarse krokodillen, bureaucraten, politici, (top)managers, energiegiganten, telecomreuzen en zorgmaffia zullen vanaf vandaag geconfronteerd worden met een dagelijks portie Stampij. Iedereen wordt vriendelijk uitgenodigd om deze Stampij kracht bij te zetten. Reageer en laat het stormen!!

Mijn oranje en groene gevoelens

Dat mijn hart oranje is dat weten al mijn naasten, maar dat mijn mond daar zo van overstroomt zal menigeen doen verbazen. Niet gedacht hé van zo´n ouwelul? Om even duidelijk te maken dat StamPij de vloer aan wil vegen met allerhande zijnde burgerlijke incompetente zakkenvullers, maar blijf met je fikken van ons koningshuis! Laten we het toch vooral hebben over het aanstaande huwelijk tussen energiegiganten Essent en Nuon. Daar is de vonk toch goed overgesprongen. Michiel Boersma heeft de toch al goed gevulde hand gevraagd van Ludo van Halderen. Na het vastleggen van de huwelijkse voorwaarden, waar fikse bonussen zijn afgesproken voor elkaar, worden binnenkort de uitnodigingen voor wat de mooiste dag uit hun leven moet worden verstuurt. De 1350 door dit huwelijk overbodig geworden zwoegers uit beide bedrijven zijn evenals de 1 miljoen klanten, die nu een ander energierijk stel moeten gaan zoeken van Nikkelen Nelie, uitdrukkelijk niet uitgenodigd. De aandeelhouders delen in de bruidschat van 900 miljoen en zullen flink doorfeesten. Wat een sprookje! Stap allemaal over naar Greenchoice, volgens de Consumentenbond de goedkoopste, beste en groenste energieleverancier. Geen bonussen, wel bossen daar krijg ik groene gevoelens van.

Ben benieuwd naar jullie reacties