In deze tijd waarin de kleur Oranje de boventoon voert, staan we mogelijk niet stil bij de mensen die last hebben van een Oranjefobie. Deze ziekte is in deze tijd van het WK voetbal een ware ramp voor Oranjefoben.
Sjon is zo iemand. Hij is Oranjefoob en alleenstaande vandaal. Het een is het gevolg van het ander, heeft zijn psychiater ooit eens gezegd. Hij is één van de slachtoffers van de Oranje manie. Op straat raakt Stampij in gesprek met Sjon.
Sjon: (trapt eerst tegen een Oranje brievenbus) Ik heb er al sinds mijn geboorte last van. Bij een prakkie peen begon ik al te gillen. Ik doe het al in mijn broek wanneer het verkeerslicht op Oranje springt. Sinds TNT post de brievenbussen Oranje heeft gemaakt doe ik geen brief meer op de post. In de super zijn in deze dagen de vleesbakkies oranje. Zelfs de champignons zitten in een oranje bakkie. Sinasappels eet ik ook al niet. Ik wordt er helemaal gek van. Ik ga ervan flippen! En dan nog die versierde straten. Bij normale mensen wordt het groen en geel voor de ogen bij mijn Oranje. Ik raakt gespannen en ga dan schoppen en slaan. Mot je een knal voor je kop???
